Polska Podziemna

Ruszyłem do wioski zebrać parę informacji by dokuczyć Niemcom był sylwester 1939 złapał mnie gospodarz : Panie komendancie? odwróciłem się do niego dodałem: Co tam Panie Mietku? dodał: Szkopy was i pana szukają ktoś im doniósł że polski oddział z kampanii wrześniowej ocalał i będzie walczył miejscie na baczności dodałem: Dziękuję muszę wracać szkopy zaczną walczyć zrobilem stanowiska RKM  i Ckm z workami z piaskiem taką osłonę  wykopaliśmy doły  i worki z piaskie dostarczyła nam ich ludność cywilna dodałem do żołnierzy: Wroga nie dopuścić ognia na mój rozkaz  poszedłem sprawdzić okopy z piaskiem żołnierz może 16 letni zasalutował mówiąc: Panie dowódco wykonany dodałem: Widzę zasalutowałem dodałem: Broń przedsionka mały Bohaterze nie daj się zastraszyć jesteś żołnierzem WP warknąłem: Wróg ognia zaczeliśmy strzelać z RKM i CKM i rozwalać szkopy w szoku że my byliśmy przygotowani na ich napaśc bo może myśleli że złapią bezbronnych i wymordują nas jak psa toczyliśmy z nimi zażartą walkę od popołudnia do wieczora kiedy odpuścili wycofali się na swoje pozycje wyjściowe opuścili nasz teren zostawiając mase trupów swoich towarzyszy  nas z 30 poległo 5 żołnierzy pochowaliśmy ich w leśnym zagajniku zrobiliśmy im salwę honorową za to że wygraliśmy tę walkę Niemcy rozstrzelali 40 mieszkańców miejscowości najbliższych zemsta okupanta  a ja tymczasem wystawiłem warty konne patrole na którym sam się znalazłem dowodząc 2 żołnierzami  konno mijaliśmy wioskę poprawiłem rogatywkę z orłem było zimno zaczął padać deszcz dodałem do żołnierza obok: Widzisz tych 2 szkopów? dodał: Tak jest zeszliśmy z koni przywiązalem je jak reszta do drzew a że był wieczór księżyc jasno oświetlał postanowiliśmy ich dopaść jeden z moich wyszedł im mówiąc : Rece do góry parszywe ścierwa o dziwo podnieśli ręcę a my obaj z tyłu ich obezwładniliśmy i powiesiliśmy na drzewie za nogi do góry zostawiliśmy ich w ten sposób zakneblowanych żołnierz do mnie: A jakby tak rozwalić? dodałem : Rozstrzelać to znaczy kolejną egzekucję odpuścimy dziś  ruszać do koni wsiedliśmy na nie i z bronią którą wzieliśmy żołnierzom niemieckim kłusem ruszyliśmy do swoich  przywitał nas nasz patrol dodał: Hasło !!!! odparłem: Wolność zasalutowałem odparł: Polska i również zasalutował  przepuścili nas zjedliśmy coś i położyliśmy się na spoczynek

Minęła niespokojna  noc nastał poranek krwawą łuną oświetlający dzień obudziłem się wraz z szeregowcem usiedliśmy na naszych materacach porozmawialiśmy chwilę i usłyszeliśmy strzelaninę spojrzeliśmy przez mały lufcik zobaczyliśmy Niemców wyciągali z ciężarówki jakiś cywilów rozstrzelali ich pod tą samą ścianą co nas i warknęli do pozostałych rozstrzęsionych patrzących na to ludzi: Tak kończą ci co nie zgłosili że tu byli polscy żołnierze a my ich później i tak wyłapali pewnie ich wioska pochowała już gdzieś nieważne to każdy kto będzie kombinował i próbował z nami walczyć tak oto skończy ludzie milczeli napływała ich gorąca chęć odwetu wykorzystałem to  po 2 miesiącach w lesie stał duży opuszczony budynek stary nieczynny szpital tam urządziłem kwatere lekarz w oddziale też się o dziwo znalazł było nas narazie 30 osób pluton 17 latek z którym przeżyłem został moim następcą zdobywaliśmy jedzenie z magazynów niemieckich i ludność cywilna cieszyliśmy się poparciem z ich strony wielu okaże się później że zginą rozstrzelani za pomaganie Żydom ale o tym potem. Broń zdobyliśmy na patrolach niemieckich od nich  nauczyłem strzelać ludzi mundury polskie na lewo zdobyłem byliśmy ubrani jak wojsko polskie różniło nas tylko to że mieliśmy na prawych ramieniach opaskę biało-czerwoną szkopy niedługo się pewnie domyślą że mają przeciwnika ich niemieckiego porządku ale zanim się zorientują to trochę czasu minie jedliśmy popołudnie miejscowa kobieta ugotowała nam strawę i podała nam przez swoją córkę która była gońcem miała 23 lata prawie mój wiek rok byłem od niej starszy została naszą sanitariuszką pod opieką lekarza przeszła przeszkolenie w zakresie pierwszej pomocy zaprzysiągnęłem ją przybrała pseudonim Sawa ja przybrałem pseudonim Orzeł miejscowej konspiracji oddział podporządkowałem ale zaznaczyłem że wykonujemy akcję jako samodzielna jednostka ich dowódctwo ZWZ na ten okręg przyjęło to do wiadomości dawało nam wolną rękę w zasadzie ale czasami podrzucali nam akcję czy rozkazy sabotażowe likwidacyjne czy w późniejszym czasie dywersyjne życie w wiosce szło biednie Niemcy każdego podejrzanego o konspiracje czy rzeczywistego żołnierza podziemia czy cywila brali na gestapo jak się przyznawała był współpracownikiem jeśli odmawiał współpracy z miejscy był katowany do śmierci w pokoju przesłuchań lub rozstrzeliwany na ulicach wioski lub miasta które było o 2 km od wioski w której urzędowaliśmy niby nic ale po każdej takiej niewinnie spłyniętej krwi opór społeczeństwa trwał w większym oporze walki przeciw okupantowi i tym więcej nas jako oddział wspomagał chodźby tym że dostarczał nam informacji o szkopach dostarczali jedzenie lub informację od strażników polskich dostawaliśmy cynko nowych zbrodniach czy potajemnych mordach tak i w siedzibie gestapo jak i w więzieniu gestapo dodawali informacji o pracownikach aparatu terrroru gestapowcach i żołnierzach niemieckich pełniących fukcje w więzieniu co potem ułatwiało z biegiem czasu likwidacje takich zwyrodnialców. 

W połowie kampanii wrześniowej było nas 6 żołnierzy ? Byliśmy w jednej z wiosek byliśmy w Armii Kraków oddział się rozpadł szkopy to wykorzystali złapali nas 6 i pod ścianą ustawili szepnałem do kolegi nie daj się zabić przyprowadzili miejscową ludność by obserwowała egzekucję ludzie przerażeni stali patrząc na nas współczuli przybici że tak traktują Niemcy żołnierzy którzy wioski bronić chcieli byliśmy ostatnim bastionem padły strzały z karabinów instynktownie upadliśmy ja z podkomendnym jednym nie trafili nas byliśmy pod ciałami zamordowanych kolegów nastała noc cywile przybici gromadzili się przy ciałach ale odeszli cóż mogli zrobić wyciągnałem siebie i kolegę spod trupów kolegów mały chłopiec to widział z okna nie byliśmy ranni przybici stratą kolegów ich śmiercią zginęli na służbie Rzeczypospolitej dziecko szepnęło do ojca : Tatuś 2 żyje może im pomóc? ojciec spojrzał na nas pomagałem wstać podkomendnemu miał 17 lat ja 24 lata w stopniu kaprala 17 latek w stopniu szeregowca tata do dziecka : Powiedz mamusi że 2 przeżyło by przygotowała pokój na strychu i jedzenie dała pobiegło dziecko  a on wyszedł z domu my akurat zabieraliśmy swoje czapki z ziemi szkopy nie znalazły u nas broni krótkiej mieliśmy ją w butach bo baliśmy się że gdyby szkopy złapali wezmą nam całą broń i gdybyśmy przeżyli nie będziemy mieli czym się bronić podszedł do mnie stanął na baczność widząc mój pagon kaprala dodał: Panie kapralu jestem Mieczysław Sapiech mieszkam tu niedaleko z żoną i 8 letnim dzieckiem kazałem żonie przygotować w naszym domku lokum dla was zostańcie z nami póki nie będziecie na tyle silni by iść tam gdzie chcecie? żona też jedzenie naszykowała szkopy kiedyś zapłacą za tę straszną zbrodnie odwróciłem się w stronę zabitych kolegów pochowaliśmy ich najpierw na miejscowym cmentarzu poszliśmy do tego gospodarza ulokowano nas obu na strychu materace jakieś dali i koce koszarowe życie ale lepsze to niż nic. Zjedliśmy z naszymi gospodarzami z jego rodziną kolację przebraliśmy się dzięki tym ludziom  na chwilę w cywilne ciuchy by nie wychylać się z tłumu cywilów nasz gospodarz zagadnął nas przy stole: Co panowie zamierzajądalej robić? mój 17 latek szeregowy podkomedny wypalił ku mojemu zdziwieniu : Będziemy walczyć dalej w podziemiu bo wojsko już nie istnieje przegraliśmy tą bitwę ale nie wojnę która dopiero się zaczyna spojrzał na mnie dodał: Tak panie dowódco? odparłem patrząc na niego: To dewiza nasza walczyć aż do zwycięstwa trzeba będzie się przyczaić i trochę pożyć jak zwykli ludzie a potem zwerbować ochotników to oddziału partyzanckiego i walczyć nadal Niemcy pewnie będą mordować za akcję zakładników lub cywilów jak ich nazywają ale rady nie ma biernym też nie można być gospodarz się uśmiechnął dodając: I tak powinien myśleć prawdziwy żołnierz i Polak ja mogę iść w wojsku  nie byłem ale mogę się zaciągnąć bo też biernie patrzył nie będę mój dziadek zginął w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach wojska polskiego to ja będę teraz  zajmował jego miejsce mogę iść z wami? spojrzałem na niego dodał: Broń karabiny znalazłem amunicję też w lesie zakopaną pod kupą liści i mchu chcę walczyć dodałem: Bez broni czy z bronią jasne może pan z nami iść a co na to żona? spojrzałem na jego żonę twarz w dłoniach ukryła i dodała cicho: Idź mężu Polska musi być wolna na tym skończyła się dyskusja i położyliśmy się wszyscy spać.